Judyta, Estera. Na drogach wiary

Opis serii

Seria NA DROGACH WIARY przybliża najważniejsze postaci Biblii. Abraham, Jakub, Mojżesz, Rut, Judyta, Estera, Samson, Dawid, Salomon… i wielu, wielu innych, którzy szli drogami nieraz bardzo trudnego dialogu z Bogiem. Drogami zmagań, zwątpień, buntów, poszukiwań, zdrad, ale i drogami zawierzenia, przyjmowania, zgadzania się z Bożą wolą.

Autor, ks. Antoni Kajzerek, trzymając się ściśle przekazu biblijnego, przedstawia losy tych postaci z wielką pasją. Pozawala im przemówić pominiętą codziennością, możliwymi zachowaniami, przeżywanymi emocjami. Osobom drugoplanowym na kartach Pisma Świętego daje imiona, twarze, własną historię – przez co wszyscy bohaterowie stają się nam bliżsi. Są autentycznymi świadkami odważnego życia opartego na wierze lub pokazują konsekwencje schodzenia z jej dróg. Lektura tej serii zarówno wzmocni w czytelniku pragnienie sięgnięcia do źródła: do Pisma Świętego, jak i pomoże pokonywać własną, niepowtarzalną DROGĘ WIARY.

Opis

Stary Testament skrywa na swoich kartach losy bohaterów, którzy wierząc w Wszechmogącego Boga, dokonywali w swoim życiu radykalnych decyzji. Judyta i Estera – bohaterki kolejnego tomu biblijnej serii NA DROGACH WIARY autorstwa ks. Antoniego Kajzerka – dwie kobiety, które zmieniły bieg historii swoich narodów.

W swoim planie podboju świata król Nabuchodonozor zamierza podbić Betulię – twierdzę Judejczyków. Chce uczynić to rękami potężnego wodza Holofernesa. Ten niespodziewanie zakochuje się w Judycie – wdowie, która zamierza ocalić miasto…

Estera zostaje wybrana na żonę króla perskiego. Mąż nie jest jednak świadomy jej żydowskiego pochodzenia. Gdy stryjeczny brat Estery popada w konflikt z urzędnikiem królewskim, władca nakazuje zabić wszystkich Żydów w kraju…

Kolejny tom serii NA DROGACH WIARY, opisujący dzieje dwóch kobiet, ukazuje niezwykłą moc modlitwy oraz pokazuje, że iść DROGĄ WIARY to złożyć własne życie w Bożych rękach.

Fragment książki

Estera znowu została wezwana do króla. Czarnym barwnikiem wydłużyła i tak pokaźne rzęsy, namaściła się wonnym olejkiem i rozpuściła błyszczące, ciemnokasztanowe włosy. Potem lekkim, zwiewnym krokiem udała się do męża. Kserkses siedział na tronie i uśmiechał się. Okazała zdziwienie.

– Zaskakuje cię moja oficjalna postawa? – zapytał.

– Tak, panie – odparła nieco zaniepokojona.

– Nie bój się – rzekł zadowolony. – Pokochałem cię tak bardzo, że tylko w ten sposób mogę przed tobą zachować resztki mojej godności.

Holofernes pojrzał na Judytę i skinieniem głowy pozwolił jej dokończyć mowę, co też Izraelitka skrzętnie uczyniła.

– Panie, jestem bogobojna. Dniem i nocą służę Panu Nieba i właśnie dlatego tu jestem. Jeśli pozwolisz, pozostanę przy tobie, ale nocą będę wychodziła do wąwozu, aby modlić do Boga. On mi powie, kiedy w Betulii popełnią zamierzone grzechy, a wtedy wskażę ci drogę do nich, do całej Judei i Jerozolimy i nie będzie nikogo, kto mógłby się tobie przeciwstawić.