Do dziś w wielu środowiskach intelektualnych na świecie powtarza się tezę o tym, że Kościół wprowadził święto Bożego Narodzenia, aby zastąpić pogańskie obchody święta Słońca. Samo święto narodzenia Jezusa zaczęto obchodzić stosunkowo późno, bo dopiero w 328 r. w Betlejem. Nie oznacza to jednak, że Kościół nie czcił przyjścia Zbawiciela na świat od samego początku. W najnowszym numerze „Historii Kościoła” pisze o tym ks. prof. Józef Naumowicz.

Jezus, jak każde dziecko, chodził do szkoły, śmiał się i cieszył każdą chwilą beztroskiej zabawy z rówieśnikami. Dlaczego tak mało wiemy o tym okresie? Jako „centralna postać chrześcijaństwa”, funkcjonował w przestrzeni publicznej zaledwie trzy lata. Dla sobie współczesnych był „człowiekiem znikąd”, bo tak mniej więcej brzmiało w uszach Izraelitów określenie „z Nazaretu”. Gdy zdobył popularność i ściągnął na siebie uwagę przywódców narodu w Jerozolimie, jedyne, co można było o Nim powiedzieć, to to, że był synem cieśli”. Na pytanie o to, co dziś wiemy o Jego dzieciństwie, odpowiada ks. dr Przemysław Szewczyk.

Właśnie mija rok od pojawienia się „Historii Kościoła” na rynku. Cieszymy się, że pośród innych tytułów z tej półki znalazła się również przestrzeń na podróż przez pasjonujące dzieje chrześcijaństwa.

Papież Franciszek w liście o odnowie studium historii Kościoła napisał, że „Kościół, jak mama, musi być kochany taki, jaki jest, ponieważ w przeciwnym razie nie kochamy go wcale albo kochamy tylko wytwór naszej wyobraźni. Historia Kościoła pomaga nam spojrzeć na prawdziwy Kościół, aby móc kochać Kościół, który naprawdę istnieje i który się nauczył – i nadal uczy się – na swoich błędach i upadkach”. – Z tego samego założenia wychodzimy, planując i redagując nasz magazyn: chcemy opowiadać historię bez tworzenia czarnych czy białych legend Kościoła – mówi Jacek Dziedzina, zastępca redaktora naczelnego „Gościa Niedzielnego” i redaktor prowadzący magazyn „Historia Kościoła”.